ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΔΕΣ

ΥΛΙΚΑ

250 γρ. βούτυρο αγελαδινό

250 γρ. φυτίνη ή Ariston με βούτυρο γάλακτος

 120 γρ. αμύγδαλα περλέ

2 βανίλιες 

 200 γρ. άχνη ζάχαρη + επιπλέον για το πασπάλισμα

700-800  γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Χτυπάμε στο μίξερ με το φτερό το βούτυρο με την άχνη σε δυνατή ταχύτητα για περίπου 20 λεπτά. (Όσο περισσότερο το χτυπάμε, τόσο καλύτερη θα γίνει η ζύμη. Αυτό είναι το μυστικό στους κουραμπιέδες.) Η υφή που θα πρέπει να έχει το βούτυρο είναι σαν σαντιγύ χτυπημένη. Έπειτα ρίχνουμε σταδιακά το αλεύρι, και τη βανίλια και συνεχίζουμε με το γάντζο το χτύπημα σε πιο χαμηλή ταχύτητα για 10 λεπτά. Τέλος προσθέτουμε τα αμύγδαλα θρυμματισμένα σε μεγάλα κομμάτια στο μούλτι.

Πλάθουμε στρογγυλούς κουραμπιέδες σε διάμετρο 3 εκ. και τους πιέζουμε με το δάχτυλό μας ελαφρώς στην κορυφή. Τους βάζουμε σε μια λαμαρίνα, πάνω σε λαδόκολλα, και τους ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 175°C για 30 λεπτά, ανάλογα και με το μέγεθος που τους πλάσαμε.

Βγάζουμε από το φούρνο, αφήνουμε να κρυώσουν πολύ καλά και τους ρίχνουμε σε ένα ταψί γεμάτο άχνη. Τους γυρνάμε να καλυφθούν καλά και τους μεταφέρουμε σε μία πιατέλα, όπου τους σερβίρουμε σε πυραμίδα, πασπαλίζοντας κάθε σειρά που βάζουμε με επιπλέον άχνη.

Tips από τον Παρλιάρο

Όσο πιο αφράτο γίνεται το μείγμα του βουτύρου, τόσο πιο αφράτος θα γίνει ο κουραμπιές.

Το αφράτεμα του βουτύρου με τη ζάχαρης απαιτεί πολύ δυνατό χτύπημα. Όμως μόλις προστεθεί το αλεύρι, πρέπει το χτύπημα να γίνεται αργά, σε χαμηλή ταχύτητα για να μην καταστραφεί η αφράτη υφή που έχει αποκτήσει το μείγμα.

O κουραμπιές πρέπει να ψήνεται σε χαμηλές θερμοκρασίες και όχι πάρα πολύ ώστε να μην αποκτά τραχιά και σκληρή υφή και να βγαίνει λευκός.

Απαραίτητο είναι να ζαχαρωθεί όταν είναι κρύος. Γιατί όταν είναι ζεστός η πρώτη στρώση ζάχαρης δημιουργεί ένα χονδρό, μαλακό και πανιασμένο στρώμα που δεν είναι ευχάριστο στο στόμα.

Πάντα πρέπει να σκεπάζουμε τους κουραμπιέδες καλά γιατί απορροφούν πολύ εύκολα υγρασία και νοτίζουν.

Διατηρούνται για αρκετό διάστημα όταν είναι ερμητικά κλεισμένοι.

Μπορούμε να μη βάλουμε αμύγδαλα και να ανοίξουμε τη ζύμη σε φύλλο ώστε να κόψουμε σε διάφορα σχήματα π.χ. αστέρια, καρδιές, κτλ.

Η συνταγή είναι μίξη της συνταγής Παρλιάρου και Πετρετζίκη